пӱргалме

пӱргалме

Г.: пӹрхӓлтӹмӹ

1. прич. от пӱргалаш

2. в знач. сущ. разбрызгивание, опрыскивание, окропление

Йӱштӧ вӱд пӱргалме да саҥгашкыже нӧртымӧ кидӱштышым пыштыме дене Яранцев тудым (озаватым) «ылыжтыш». [/i]П. Корнилов.[/i] Опрыскиванием холодной водой и наложением на лоб мокрого Полотенца Яранцев оживил хозяйку.

Сравни с:

шыжыктыме

3. в знач. сущ. фырканье (лошади)

Уремыште тер кочыртатыш, имне пӱргалме шоктыш. [/i]П. Корнилов.[/i] На улице скрипнули сани, послышалось фырканье лошади.